Παρασκευή 9 Νοεμβρίου 2012

Η ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΣΤΑ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΑ


Τήν Πέμπτην, 26ην Ὀκτωβρίου/8ην Νοεμβρίου 2012, ἑωρτάσθη ὑπό τοῦ Πατριαρχείου ἡ ἑορτή τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου μεγαλομάρτυρος Δημητρίου τοῦ Μυροβλήτου εἰς τόν ἐπ’ ὀνόματι αὐτοῦ ἱερόν Ναόν, τόν ἐντός τῆς Ἁγιοταφιτικῆς Ἀδελφότητος καί παρά τήν Σχολήν, τήν ἐπονομαζομένην «τοῦ Ἁγίου Δημητρίου». Ὁ ἱερός αὐτός Ναός εἶναι εἷς τῶν ἀρχαίων Ναῶν τοῦ Πατριαρχείου εἰς τήν Παλαιάν Πόλιν τῶν Ἱεροσολύμων. Ἐχρησίμευε δέ ὡς Ναός διά τούς μαθητάς τῆς προσκειμένης  αὐτῷ ἄχρι τοῦ 1970 Ἱερατικῆς Σχολῆς τοῦ Πατριαρχείου.
Εἰς τόν ἱερόν ναόν τοῦτον προεξῆρξεν  ὡς χοροστατῶν ἀφ’ Ἑσπέρας τοῦ Ἑσπερινοῦ, ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, ἐν ᾧ οἱ Ἁγιοταφῖται Ἱερομόναχοι ἐτέλεσαν τήν μετ’ ἀρτοκλασίας ἀκολουθίαν, ὡς ἐφημέριοι ὑπό τόν ἐφημερεύοντα Ἀρχιμανδρίτην π. Κάλλιστον καί ἔψαλαν εἰς ὕφος Βυζαντινόν ὁ Πρωτοψάλτης τοῦ ἱεροῦ Ναοῦ π. Εὐσέβιος καί ὁ Τυπικάρης Ἀρχιμανδρίτης π. Ἀλέξιος καί παρηκολούθησαν ἐν εὐλαβείᾳ μοναχοί, μονάζουσαι καί προσκυνηταί καί οἱ δόκιμοι μαθηταί τῆς Πατριαρχικῆς Σχολῆς, τῆς στεγαζομένης νῦν εἰς τό κτίριον τῆς Ἁγίας Σιών.
Ἀνήμερα τῆς ἑορτῆς προεξῆρξε πάλιν ὡς χοροστατῶν ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων καί οἱ ἐφημέριοι τοῦ ἱεροῦ Ναοῦ τῶν Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης ἐτέλεσαν τήν θείαν Λειτουργίαν, εἰς τήν ὁποίαν προσῆλθον πολλοί εὐσεβεῖς Ἑλληνορθόδοξοι καί Ἀραβόφωνοι πιστοί καί οἱ Ἀραβόφωνοι μαθηταί τῆς λειτουργούσης νῦν παρά τόν ἱερόν Ναόν Σχολῆς τοῦ Πατριαρχείου δι’ Ἀραβοφώνους μαθητάς.
Μετά τήν θείαν Λειτουργίαν ὁ Μακαριώτατος ηὐχήθη τάς πρεσβείας καί τήν προστασίαν τοῦ Ἁγίου Δημητρίου εἰς τούς Ἁγιοταφίτας Πατέρας, τούς συναχθέντας εἰς τό Ἐπιτροπικόν καί εἰς πάντας τούς τιμήσαντας διά τῆς συμμετοχῆς αὐτῶν τήν λαμπράν ἑορτήν ταύτην.
Ἠκολούθησε σχολική ἐκδήλωσις εἰς τό παρά τόν Ἱερόν Ναόν τοῦ Ἁγίου Δημητρίου Σχολεῖον τοῦ Πατριαρχείου, εἰς τήν ὁποίαν ἐκδήλωσιν ἀνεγνώσθη τό συναξάριον τοῦ Ἁγίου Δημητρίου ἀραβιστί καί ἑλληνιστί, καί οἱ μαθηταί ἐπαρουσίασαν παιδικούς χορούς καί πάντες ἐχάρησαν μέ τό ἑόρτιον κέρασμα καί τάς ἑορτίους προσφωνήσεις τῶν διδασκάλων καί τοῦ Διευθυντοῦ τῆς Σχολῆς κ. Σαμήρ Ζανανήρη.
Τήν ἐκδήλωσιν ἐπεσφράγισεν ἡ ἑόρτιος προσφώνησις τοῦ Μακαριωτάτου ἔχουσα ὡς ἕπεται:
«θλήσεως καύχημα, μάρτυς Δημήτριε, Χριστν νδυσάμενος, κατεπολέμησας,χθρν τν νίσχυρον· πλάνην γρ τν νόμων, ν ατ καταργήσας, γέγονας τος ν πίστει, εσεβείας λείπτης· διό σου κα τν μνήμην, σεπτς πανηγυρίζομεν», ψάλλει  μνδός τς κκλησίας.
 Ἀγαπητοί ν Χριστ δελφοί, διδάσκοντες καί διδασκόμενοι.
Σήμερον  γία το Χριστο κκλησία τελε τήν μνήμην το γίου μεγαλομάρτυρος Δημητρίου το Μυροβλήτου το ν Θεσσαλονίκ.
Οτος  πιστός μάρτυς το Χριστο διέπρεψεν ς διδάσκαλος τς πίστεως τοΧριστο γενόμενος οτω, ς λέγει  μνδός ατο, «τος ν πίστει εσεβείαςλείπτης».
 γία μν ρθόδοξος κκλησία προσδίδει ἰδιαιτέραν τιμήν ες τόν ορτασμόν τν γίων ατς μαρτύρων, μαρτύρων τς γάπης το Χριστο. Διά τοτο μελδός το γίου Δημητρίου ναφωνε: «Ὤ τοῦ παραδόξου θααύματος! Ἐν οραν κα ν γγαλλίαμα σήμερον, ν τ μνήμ ηγασται Δημητρίου τομάρτυρος, κ τν γγέλων παίνοις στέφεται, κα ξ νθρώπων σματα δέχεται», «Ὥ οἷον ἤθλησε! πῶς καλς γώνισται! δι’ ο χθρός πέπτωκεν δόλιος, Χριστο νικήσαντος».
 νίκη το Χριστο εναι  πικράτησις τς τελείας το Θεο γάπης πί τομίσους το  υο τς πωλείας, το διαβόλου. Εναι  πικράτησις το φωτός τς ν Χριστ ληθείας πί το σκότους τς πλάνης το διαβόλου. Διά τοτο πόστολος Παλος, πολογούμενος πέρ το σταυρικο  πάθους το Χριστο,λλά καί τν μιμητν Ατο, δηλονότι τν μαρτύρων, λέγει: «οκ στιν μν πάλη πρς αμα κα σάρκα, λλ πρς τς ρχάς, πρς τς ξουσίας, πρς τος κοσμοκράτορας το σκότους το αἰῶνος τούτου, πρς τ πνευματικ τς πονηρίας ν τος πουρανίοις”, (Ἐφεσ. 6,12).
 κκλησία, οσα τό Σμα το Χριστο, εναι θεανθρώπινος, δηλονότι θεία καίνθρωπίνη, ν τ ποστάσει ατς, ρατή καί όρατος, πίγειος καί οράνιος καί, κατά τήν φράσιν το ερο Χρυσοστόμου, στρατευομένη καί θριαμβεύουσα.δού, λοιπόν, διά τί  μνδός τς κκλησίας λέγει:  «ν οραν καί ν γγαλλίαμα σήμερον, ν τ μνήμ ηγασται Δημητρίου το μάρτυρος».
 όρτιος καί παγκόσμιος πανήγυρις τς μνήμης το γίου μεγαλομάρτυρος Δημητρίου μς πενθυμίζει τόν γνα, τόν ποον χομεν ναλάβει, φ’ ς στιγμς νεδύθημεν τόν Χριστόν. Διά τοτο  ερός Χρυσόστομος κηρύττει λέγων: «Τιμή μάρτυρος, μίμησις μάρτυρος».
Μέ λλα λόγια, γαπητοί μου δελφοί, γαπητά παιδιά, καλούμεθα νά γίνωμεν μιμηταί τν μαρτύρων, καθώς οτοι γένοντο μιμηταί το πάθους το Χριστο,νδυσάμενοι τόν Χριστόν. Καλούμεθα, γαπητοί μου, νά ξοπλισθμεν μέ τόν πνευματικόν πλισμόν το Χριστο, διά νά δυνάμεθα νά ντιμετωπίσωμεν τά πανοργα τεχνάσματα το διαβόλου καί διά νά συνεχίσωμεν τήν ποστολήν τς μαρτυρίας το Χριστο, τς μαρτυρίας τς γάπης διά τήν γίαν Πόλινερουσαλήμ.
 «νδύσασθε τν πανοπλίαν το Θεο πρς τ δύνασθαι μς στναι πρς τς μεθοδείας το διαβόλου», παραγγέλλει  πόστολος Παλος. Δεηθμεν τογίου Δημητρίου,  ποος εναι καί προστάτης τς Πατριαρχικς ατς Σχολς, λλά κατ’ πέκτασιν καί τς γίας Πόλεως ερουσαλήμ, πως προστατεύ, φυλάττ καί κατευθύν τά διαβήματα μν ες τήν δόν τςληθείας καί τς λευθερίας. μήν καί τη πολλά».
 Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

Εικόνα του Αγίου Δημητρίου


                                                       Η Υποδοχή του Πατριάρχη



                                                          Το αποστολικόν ανάγνωσμα

                                               
                                                              Η μεγάλη είσοδος







                                                     Το κέρασμα στην τράπεζα