Πανάγια Προσκυνήματα των Ιεροσολύμων: Σεπτεμβρίου 2012

ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΘΕΟΔΟΣΙΟΥ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΒΙΑΡΧΟΥ

Σύμφωνα μέ ἕνα ὁδοιπορικὸ τοῦ Θ΄αἰῶνος, ἡ Μονὴ τὸ 808 εἶχε 70 μοναχούς. Τότε, ἦταν πού Σαρακηνοὶ ληστές, ἔκαψαν τὴν Μονὴ καὶ ἐφόνευσαν πολλοὺς μοναχούς. Ὅσοι σώθηκαν ἐγκατέλειψαν στήν συνέχεια τήν μονή. Κατὰ τὴν ἴδια περίοδο ὑπέστησαν ἐπιδρομὲς καὶ λεηλασίες καὶ πολλὲς ἄλλες Μονὲς τῆς Παλαιστίνης.

Ἡ Μονὴ τοῦ Ἀββᾶ Θεοδοσίου δεν ἄργησε να ἀνεγερθεῖ καὶ να κατοικηθεῖ καί πάλι ἀπὸ Μοναχούς. Κατὰ τὴν περίοδο τῶν Σταυροφοριῶν, (12ος— 13ος αἰ.), ἡ Μονὴ ἄκμαζε. Παρὰ τὴν ἀκμὴ καὶ τὸ ἔνδοξο ἱστορικὸ καὶ θρησκευτικὸ παρελθὸν της, ἐν τούτοις ὑπέστη καὶ αὐτή τὴν ἐπιδράση-διωγμό τῶν Λατίνων, ὡς καὶ οἱ ἄλλες Μονὲς τῆς Παλαιστίνης.

Ἀπὸ τὸ 1250 — 1500 οἱ περὶ τῆς Μονῆς ἱστορικὲς εἰδήσεις εἶναι ἐλάχιστες καί συγκεχυμένες. Τὸ βέβαιο εἶναι, ὅτι διατηρήθηκε, ἀλλὰ μὲ μεγάλη πτώχεια, καὶ ὡς ἐκ θαύματος διασώθηκε μέχρι τὸ ἔτος 1881, ὄχι ὡς Μονὴ λειτουργοῦσα, ἀλλὰ ὡς διαλυμένη καὶ ὡς χῶρος ἀγροτικὸς στα χέρια τῶν ντόπιων.

Τὸ ἅγιο καὶ σεμνὸ τοῦ τόπου, καθώς καί τό ἔνδοξο παρελθόν τῆς Μονῆς διήγειρε τὸν σεβασμὸ καὶ τὴν προσοχὴ τοῦ τότε Σχολάρχου τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, Φωτίου Ἀλεξανδρίδη. Αὐτός κατὰ τόν μῆνα Αὔγουστο τοῦ ἔτους 1881 ἀγόρασε τὸ θεῖο ἄντρο(Σπήλαιο) τῶν Μάγων ἀπὸ κάποιον Σκηνίτη, Γιοῦσεφ Ἰμπν Λατίπ, μαζί μέ τήν ὑπόλοιπη περιοχή τῶν ἐρειπίων τῆς παλαιᾶς Μονῆς. Τὸ 1896 τὴν 11ην Ἰανουαρίου, ἑορτὴ τοῦ ἁγίου Θεοδοσίου, τέθηκαν τὰ θεμέλια τῆς νέας Μονῆς, ὑπὸ τοῦ ἀοιδίμου Πατριάρχου Ἱεροσολύμων Κυροῦ Γερασίμου τοῦ Α.'

Σημειωτέον, ὁτι ἡ σημερινὴ Μονὴ δεν ἰδρύθηκε ἀκριβῶς ἐπὶ τῶν παλαιῶν ἐρειπίων, ἀφοῦ σύμφωνα μέ συγκεκριμένα στοιχεῖα ἡ παλαιὰ εἶχε μεγαλύτερη ἔκταση.

Στην περιοχή τῆς σημερινῆς Μονῆς συμπεριελήφθησαν τὰ κυριότερα μέρη τῆς ἀρχαίας, μεταξὺ τῶν ὁποίων τὸ σπήλαιον τῶν Μάγων, μαζί μέ τήν ἐπάνω σ’ αὐτό ἐρειπωμένη Ἐκκλησία, κάποια ἄλλη Ἐκκλησία, ἴσως παλαιότερη, κάποιες δεξαμενές, κ.λ.π..

Κατὰ τοὺς νεωτέρους χρόνους ἡγουμένευσαν στή Μονή πολλοὶ ἁγιοταφίτες Κληρικοί, μεταξὺ τῶν ὁποίων: α) ἀπὸ τοῦ ἔτους 1900 — 1950 ὁ ἐκ Κρήτης μοναχὸς Λεόντιος, ὁ ὁποῖος ἀνήγειρε τὸ σημερινὸ Καθολικὸ τῆς Μονῆς (κεντρικὸ Ναό), ἀνακάλυψε καὶ ἀνακαίνισε τὸ Σπήλαιο τῶν τριῶν Μάγων, ἀγόρασε πέριξ τῆς Μονῆς ἔκταση περίπου 400 στρεμμάτων, καὶ γενικὼς ἀνάλωσε τὴν ζωὴ του γιά τήν Μονή.

Μετὰ τὸν μοναχὸ Λεόντιο ἡγουμένευσε ὁ Μαδάβων Βαρθολομαῖος, ἀπὸ τοῦ 1951—1976. Κατὰ τὴν διάρκεια τῆς ἡγουμενίας τοῦ Μαδάβων Βαρθολομαίου, ἡγουμένευσαν προσωρινὼς καί οἱ ἑξῆς: α) ὁ Ἀρχιμανδρίτης Ὑάκινθος, ἐκ Σάμου ἀπὸ 1.12.1964 ἕως 1.8.1967. β)ὁ Ἀρχιμανδρίτης Φιλούμενος ἐκ Κύπρου, ἀπὸ 12.8.1967 ἕως 18.8.1970, ὁ μετέπειτα Νεομάρτυς τοῦ Φρέατος τοῦ Ἰακώβ, Ἅγιος Φιλούμενος (Βλέπε σχετικές ἀναρτήσεις μας) καὶ γ)ὁ Πρωτοσύγκελλος Φίλιππος, ἀπὸ 18.8.1970 ἕως 16.6. 1972. Ἔκτοτε καὶ πάλι παρέμεινε ἡγούμενος ὁ Μαδάβων Βαρθολομαῖος μέχρι τὸν μῆνα Αὔγουστο τοῦ 1976 ὁπότε κοιμήθηκε ἐν Κυρίῳ, καὶ τοῦ ὁποίου ὁ τάφος εὑρίσκεται πλησίον τοῦ Καθολικοῦ.

Ὁ σημερινὸς ἡγούμενος τῆς Ἱ. Μ. τοῦ Ἀββᾶ Θεοδοσίου, Ἀρχιμανδρίτης π. Ἱερόθεος Σηφάκης, γόνος τῆς Κρητικῆς Ἐκκλησίας, διακρίνεται ὄχι μόνον διὰ τὴν εὐσέβεια καὶ εὐγένεια, ἀλλὰ καὶ γιά τὸν μεγάλο του ζῆλο ὑπὲρ τῶν Ἱερῶν Προσκυνημάτων τῆς Παλαιστίνης, Γνωρίζει καλὰ τὴν Ἀραβικὴ γλῶσσα. Ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων, μὲ τὴν εἰσηγήσῃ τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου τὸν ἐξέλεξε καὶ τόν διόρισε ὁμοφώνως Ἡγούμενο «ἐπὶ ζωῆς» τῆς Ἱ. Μονῆς τοῦ Ἀββᾶ Θεοδοσίου. Ὁ πόθος ὅλων μας εἶναι νά καταστεῖ πάλι ἡ Μονή πνευματικός Φάρος τῆς Ὀρθοδοξίας στήν περιοχή τῆς Παλαιστίνης

Το καθολικό της Μονής

Το εσωτερικό του Καθολικού της Μονής

Ιερά Εικών του Αγίου Θεοδοσίου

Ο Τρούλλος και η Πλατυτέρα του Καθολικού

Ο Τάφος της Αγίας Σοφίας , μητρός του Οσίου Σάββα του Ηγιασμένου

Τέμπλο στο Παρεκκλήσιο του Τάφου του Αγίου

Το ασκητήριο του Αγίου Θεοδοσίου

Τάφοι 35 διάφορων Αγίων

Το Σπήλαιο οπου κρύφτηκαν οι Τρείς μάγοι όταν κορόϊδεψαν τον Ηρώδη

Ο Τάφος του Αγίου Θεοδοσίου

Μονή του Αγίου Ονουφρίου – Αγρός Κεραμέως: Βρίσκεται κοντά στην κολυμπήθρα του Σιλωάμ, χτισμένη στον αγρό του Κεραμέως, ή του αίματος που αγοράσθηκε από τα 30 αργύρια της προδοσίας. Η σημερινή Μονή χτίσθηκε σε σπήλαιο που κατέφυγαν οι Απόστολοι μετά τη σύλληψη του Ιησού. Στην Ι. Μονή υπάρχει το μέρος που πριόνισαν τον προφήτη Ησαΐα και ο τάφος του, το σπήλαιο -ασκητήριο του Οσίου Ονουφρίου, κατακόμβες και πολλά ιερά λείψανα από τις σφαγές των Περσών. Σήμερα η Μονή είναι γυναικεία με 2 μοναχές.